Αερόβια άσκηση: Οι επιδράσεις της στην έκκριση δακρύων και τη σταθερότητα του δακρυϊκού φιλμ σε ασθενείς με ξηροφθαλμία.
Οφθαλμική φροντίδα
Τι είναι η Αερόβια Άσκηση;
Οι αερόβιες ασκήσεις (ΑΕ) ορίζονται ως δραστηριότητες μέτριας έντασης που περιλαμβάνουν μεγαλύτερες μυϊκές ομάδες και εκτελούνται για παρατεταμένες περιόδους για τη βελτίωση της καρδιαγγειακής λειτουργίας. Παραδείγματα περιλαμβάνουν το περπάτημα, την ποδηλασία και τις ασκήσεις στην πισίνα.1
Η διατήρηση μίας επαρκούς αερόβιας δόσης 40% - 60% της μέγιστης αερόβιας ικανότητας είναι επιτακτική.
Τα αερόβια προγράμματα αυξάνουν την αερόβια ικανότητα και αντοχή βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής.1
Τι είναι η Ξηροφθαλμία;
Η ξηροφθαλμία είναι μια πολυπαραγοντική νόσος των δακρύων και της οφθαλμικής επιφάνειας, που χαρακτηρίζεται από την απώλεια της ομοιόστασης του δακρυϊκού φιλμ και συνοδεύεται από οφθαλμικά συμπτώματα στα οποία η αστάθεια και η υπερωσμωτικότητα του δακρυϊκού φιλμ, η φλεγμονή και η βλάβη της οφθαλμικής επιφάνειας, καθώς και οι νευροαισθητηριακές ανωμαλίες, διαδραματίζουν αιτιολογικούς ρόλους.2
Ο παγκόσμιος επιπολασμός της νόσου της ξηροφθαλμίας
Παγκοσμίως:3
Εκτιμώμενος Επιπολασμός: 11.6%
Εκτιμώμενη συμπτωματική ξηροφθαλμία: 9.1%
Χρησιμοποιώντας διαγνωστικά κριτήρια TFOS DEWS II: 29,5%
Ως προς το φύλο:3
Συμπτωματική ξηροφθαλμία: Γυναίκες 9.5% και Άντρες 6.8%
Χρησιμοποιώντας διαγνωστικά κριτήρια TFOS DEWS II: Γυναίκες 28.1% και Άντρες 24.9%
Περιφερειακά:
Υψηλότερο ποσοστό: Αφρική - 47.9%3
Χαμηλότερο ποσοστό: Βόρεια Αμερική - 4.6%3
Νοτιοανατολική Ασία: 20% έως 52.4%4
Πώς η χαμηλή έκκριση δακρύων προκαλεί αστάθεια του δακρυϊκού φιλμ στη ξηροφθαλμία;5,6
| Το δακρυϊκό φιλμ λειτουργεί ως συνδετικός κρίκος μεταξύ του ματιού και του εξωτερικού περιβάλλοντος |
Πώς σχετίζεται η φυσική αδράνεια και η καθιστική ζωή με την ξηροφθαλμία;
Σκοπός7
Οι Kawashima M et al. πραγματοποίησαν μια διατομική έρευνα για να αξιολογήσουν τη σχέση της ξηροφθαλμίας με τη φυσική δραστηριότητα και την καθιστική ζωή.
Μεθοδολογία7
Η μελέτη περιλάμβανε 672 συμμετέχοντες από την Ιαπωνία που χρησιμοποιούσαν ψηφιακές οθόνες (VDTs) οι οποίοι είχαν ταξινομηθεί βάσει των Ιαπωνικών Κριτηρίων Διάγνωσης της ξηροφθαλμίας, σε συμμετέχοντες με "σίγουρη ξηροφθαλμία ", "πιθανή ξηροφθαλμία" ή "χωρίς ξηροφθαλμία".
Η σωματική δραστηριότητα και η καθιστική ζωή αξιολογήθηκαν χρησιμοποιώντας το Διεθνές Ερωτηματολόγιο Φυσικής Δραστηριότητας (IPAQ) και τις μονάδες μεταβολικού ισοδύναμου (MET) σε λεπτά ανά εβδομάδα.
Αποτελέσματα7
Οι συμμετέχοντες με σίγουρη ξηροφθαλμία είχαν σημαντικά χαμηλότερους βαθμούς (MET) από τους συμμετέχοντες χωρίς ξηροφθαλμία (p = 0,025).
Οι συμμετέχοντες χωρίς ξηροφθαλμία (14,5%) είχαν μεγαλύτερη φυσική δραστηριότητα από τους συμμετέχοντες με σίγουρη ξηροφθαλμία (2,5%).
Οι συμμετέχοντες με καθιστική ζωή είχαν ασυνήθιστα χαμηλότερο χρόνο διασποράς του δακρυϊκού φιλμ (TBUT) (≤5 δευτερόλεπτα), ενώ οι οι άνθρωποί που είχαν φυσική δραστηριότητα είχαν κανονικό TBUT.
Συμπέρασμα7
Τα χαμηλά επίπεδα σωματικής δραστηριότητας και καθιστικής ζωής συσχετίζονται με την ξηροφθαλμία.
Σκοπός8
Οι Hanyuda A et al. πραγματοποίησαν μια μεγάλη διατομική μελέτη για να εξετάσουν την επίδραση των τρόπων ζωής, συμπεριλαμβανομένης της φυσικής δραστηριότητας, της καθιστικής ζωής και της χρήσης ψηφιακών οθονών (VDTs), στον επιπολασμό της ξηροφθαλμίας.
Πρωτογενή αποτελέσματα8
Η Συσχέτιση της ξηροφθαλμίας με τη συνολική φυσική δραστηριότητα, τη μέτρια-έντονη φυσική δραστηριότητα αναψυχής, το χρόνο που περνάει κάποιος καθιστός και τη χρήση ψηφιακών οθονών (VDTs) σε άντρες και γυναίκες.
Αποτελέσματα8
Ανάμεσα στα 25,234 κρούσματα ξηροφθαλμίας που καταγράφηκαν σε αυτήν τη μελέτη, η συνολική φυσική δραστηριότητα σχετίστηκε σημαντικά με μείωση της ξηροφθαλμίας και στα δύο φύλα. Για τα τεταρτημόρια της υψηλότερης φυσικής δραστηριότητας έναντι της χαμηλότερης, οι προσαρμοσμένοι σε πολλαπλές μεταβλητές λόγοι πιθανότητας (ORs) για την ξηροφθαλμία ήταν 0,90 (95% διάστημα εμπιστοσύνης [CI], 0,84-0,97; ptrend <0,03) και 0,91 (95% CI, 0,86-0,95; ptrend <0,001) για άνδρες και γυναίκες, αντίστοιχα. Αντίθετα, και στα δύο φύλα, η παρατεταμένη καθιστική ζωή και η χρήση ψηφιακών οθονών (VDTs) συσχετίστηκαν σημαντικά με υψηλότερο επιπολασμό της ξηροφθαλμίας (ptrend <0,001).
Συμπέρασμα8
Η φυσική αδράνεια, η καθιστική ζωή και η χρήση ψηφιακών οθονών (VDTs) συσχετίστηκαν σημαντικά με τον υψηλότερο επιπολασμό της ξηροφθαλμίας.
Πώς η ιατρική θεραπεία γίνεται ανεπαρκής για την ξηροφθαλμία;9
Προς το παρόν, η ιατρική θεραπεία είναι η κύρια αγωγή για την ξηροφθαλμία. Ωστόσο, η χρήση οφθαλμικών σταγονών για τα μάτια εξακολουθεί να μην είναι αρκετή για την ανακούφιση της ξηροφθαλμίας.
Επίδραση της αερόβιας άσκησης στη σταθερότητα του δακρυϊκού φιλμ και την έκκριση δακρύων σε ασθενείς με ξηροφθαλμία10
Σκοπός
Καθορισμός των επιδράσεων της αερόβιας άσκησης στην έκκριση δακρύων και τη σταθερότητα του δακρυϊκού φιλμ σε ασθενείς με ξηροφθαλμία.
Το πρωτόκολλο της αερόβιας άσκησης καθορίστηκε ως το τζόκινγκ για 30 λεπτά.
Σχέδιο
Η μελέτη χωρίστηκε σε 2 μέρη:
• Μέρος 1 - Παρατηρήθηκαν 34 μάτια από 17 ασθενείς με ξηροφθαλμία και 34 μάτια από 17 φυσιολογικούς συμμετέχοντες πριν και μετά από 0 και 30 λεπτά αερόβιας άσκησης.
• Μέρος 2 - Παρατηρήθηκαν 30 μάτια από 15 ασθενείς με ξηροφθαλμία και 30 μάτια από 15 φυσιολογικούς συμμετέχοντες πριν και μετά από 0, 30 και 60 λεπτά αερόβιας άσκησης.
Καταληκτικά Σημεία
Μέρος 1: Schirmer test, 6 συνθέσεις των δακρύων.
Μέρος 2:
• Οπτική οξύτητα
• Σημάδια ξηροφθαλμίας
• Ύψος δακρυϊκού μηνίσκου
• F-NITBUT
• A-NITBUT
• Πάχος λιπιδικής στιβάδας του δακρυϊκού φιλμ (LLT)
• Μερικοί και πλήρεις βλεφαρισμοί
• Ρυθμός μερικού βλεφαρισμού
Σταθερότητα του δακρυϊκού φιλμ10
Η σταθερότητα του δακρυϊκού φιλμ μετρήθηκε χρησιμοποιώντας τα F-NITBUT και A-NITBUT.
a Υπήρχε σημαντική διαφορά σε σχέση με την αρχική κατάσταση (p <0,05).
b Υπήρχε σημαντική διαφορά σε σχέση με τα άλλα χρονικά σημεία (p <0,05).
c Υπήρχε σημαντική διαφορά μεταξύ των δύο ομάδων στο ίδιο χρονικό σημείο (p <0,05).
Οι τιμές του F-NITBUT και του A-NITBUT ήταν σημαντικά μεγαλύτερες στα 10, 20 και 40 λεπτά μετά την αερόβια άσκηση σε σχέση με την αρχική κατάσταση (p <0,001, p = 0,007, p = 0,036; p <0,001, p = 0,001, p = 0,044) στην ομάδα της ξηροφθαλμίας.
Έκκριση δακρύων10
Ο όγκος των δακρύων αξιολογήθηκε χρησιμοποιώντας το Schirmer test.
Ομάδα ξηροφθαλμίας:
• Ο όγκος των δακρύων στα 0 λεπτά μετά την αερόβια άσκηση αυξήθηκε σημαντικά σε σχέση με την αρχική κατάσταση (p <0,001).
• Ο όγκος των δακρύων μειώθηκε σημαντικά στα 30 λεπτά μετά την αερόβια άσκηση σε σχέση με τα 0 λεπτά μετά την αερόβια άσκηση (p <0,001).
Ομάδα Ελέγχου:
• Δεν υπήρξε σημαντική διαφορά μεταξύ κάθε χρονικού σημείου (p >0,05).
Άλλα10
Ομάδα ξηροφθαλμίας:
• Ο αριθμός των ατελών βλεφαρισμών και ο ρυθμός των μερικών βλεφαρισμών μειώθηκε σημαντικά στα 10 λεπτά μετά την αερόβια άσκηση σε σχέση με την αρχική κατάσταση, τα 20 και τα 40 λεπτά μετά την αερόβια άσκηση (p <0,001, p = 0,013, p = 0,022; p <0,001, p = 0,002, p <0,001).
• Ο αριθμός των πλήρων βλεφαρισμών αυξήθηκε σημαντικά (p <0,001, p = 0,002, p <0,001).
• Η οπτική οξύτητα βελτιώθηκε σημαντικά στα 0 και 30 λεπτά μετά την αερόβια άσκηση σε σχέση με την αρχική κατάσταση (p = 0,017, p = 0,021).
| Η Αερόβια άσκηση προάγει την έκκριση των δακρύων και βελτιώνει τη σταθερότητα του δακρυϊκού φιλμ σε ασθενείς με ξηροφθαλμία. |
Σημαντικά συμπεράσματα
- Τα προγράμματα αερόβιας άσκησης αυξάνουν την αερόβια απόδοση και την αντοχή, βελτιώνοντας έτσι την ποιότητα ζωής.
- O υψηλότερος επιπολασμός της ξηροφθαλμίας αναφέρθηκε στην Αφρική (47,9% ± 1,18), ενώ ο χαμηλότερος στη Βόρεια Αμερική (4,6% ± 0,03).
- Χαμηλά επίπεδα φυσικής δραστηριότητας, συμπεριλαμβανομένης της καθιστικής ζωής και της χρήσης ψηφιακών οθονών (VDTs), βρέθηκαν να συσχετίζονται σημαντικά με τον υψηλότερο επιπολασμό της ξηροφθαλμίας.
- Τα τεχνητά δάκρυα και οι αντιφλεγμονώδεις σταγόνες μπορούν να ανακουφίσουν εν μέρει τα συμπτώματα σε περιπτώσεις μέτριας έως έντονης δυσφορίας από την ξηροφθαλμία, αλλά δεν μπορούν να τη θεραπεύσουν.
- Η αερόβια άσκηση προάγει την έκκριση των δακρύων και βελτιώνει τη σταθερότητα του δακρυϊκού φιλμ σε ασθενείς με ξηροφθαλμία.
Συντομογραφίες:
AE, aerobic exercise; A-NITBUT, average non-invasive tear breakup time; DED, Dry Eye Disease; DEWS, Dry Eye Workshop; F-NITBUT, first non-invasive tear breakup time; TFOS, Tear Film and Ocular Surface Society; VDTs, video display terminals.
Βιβλιογραφία:
1. Farrokhi S, Baker NA, Fitzgerald GK. Principles of rehabilitation: Physical and occupational therapy. Rheumatology. 2015; 375-381.
2. Craig JP, Nichols KK, Akpek EK, et al. TFOS DEWS II definition and classification report. Ocul Surf. 2017;15(3):276-283.
3. Papas EB. The global prevalence of dry eye disease: A Bayesian view. Ophthalmic Physiol Opt. 2021;41(6):1254-66.
4. Uchino M. What We Know About the Epidemiology of Dry Eye Disease in Japan. Invest Ophthalmol Vis Sci. 2018;59(14):DES1-DES6.
5. TFOS DEWS II Patient Summary. https://www.tearfilm.org/dettnews-tfos_dews_ii_patient_ summary/6814_5519/eng/. Accessed February 01, 2022.
6. Nebbioso M, Del Regno P, Gharbiya M, Sacchetti M, Plateroti R, Lambiase A. Analysis of the Pathogenic Factors and Management of Dry Eye in Ocular Surface Disorders. Int J Mol Sci. 2017;18(8):1764.
7. Kawashima M, Uchino M, Yokoi N, et al. The association between dry eye disease and physical activity as well as sedentary behavior: results from the Osaka study. J. Ophthalmol. 2014; 2014:943786.
8. Hanyuda A, Sawada N, Uchino M, et al. Physical inactivity, prolonged sedentary behaviors, and use of visual display terminals as potential risk factors for Dry Eye Disease: JPHC-NEXT study. Ocul Surf. 2020 ;18(1):56-63.
9. Li H, Li F, Zhou R, et al. Aerobic Exercise Increases Tear Secretion and Decreases Inflammatory Cytokines in Healthy Subjects. Asia pac j ophthalmol (Phila). 2020;9(5):404-411.
10. Sun C, Chen X, Huang Y, Zou H, et al. Effects of aerobic exercise on tear secretion and tear film stability in dry eye patients. BMC Ophthalmol. 2022; 22(1):1-8.
Παρακαλούμε συμβουλευτείτε τις οδηγίες χρήσης, τις προφυλάξεις, προσοχή στη χρήση και αντενδείξεις του προϊόντος
